Nałęczów - pierwsze z dwunastu miast 2015 roku

W poniedziałek zrobiliśmy zapasy na dzień zamkniętych sklepów, czyli 6 stycznia, po czym we wtorek po późnym śniadaniu Jędrek stwierdził, że przecież nie ma co siedzieć w domu. Po ponad 2 godzinach byliśmy już w Nałęczowie. Najbardziej zapamiętałam trzy rzeczy:

• zmarznięte palce w butach, 
• skostniałe palce w rękawiczkach,
• czerwony od mrozu nos. 

Tak zapamiętałam to ja. Jędruś ubrał się cieplutko, na cebulkę i przed wyjazdem wspominał, że ma być zimno. A ja uznałam, że owszem, mamy styczeń, ale przecież świeci Słońce :) więc ubrałam się jak zwykle. Mądrzejsza o to doświadczenie dzisiaj ubrałam się już jak Eskimos.

 W Domu Zdrojowym można spróbować dwóch rodzajów nałęczowskich wód leczniczych: ze źródła "Miłość" i "Celiński". Środkowy kran z wodą z "Barbary" nie działa. 

Woda "Miłość" smakuje zupełnie zwyczajnie, ale jeśli osoba jej próbująca nie jest zakochana, albo ma niedobre intencje, to wyczuje w niej dużo sodu. "Celiński" za to ma dużo żelaza, przez co smakuje trochę tak, jak wtedy, kiedy się kogoś obgaduje i czego następstwem jest bolesne ugryzienie się w język.

A tutaj willa z klimatem, którą braliśmy za Chatę Żeromskiego ;o)

W drodze powrotnej pojawiliśmy się jeszcze w Kazimierzu Dolnym.

a w kościele OO. Franciszkanów załapaliśmy się na końcówkę jasełek, gdzie dziewczyna o imieniu Róża przecudnie śpiewała Kolędę dla nieobecnych. Poniżej krótkie nagranie z kościoła, a jeszcze niżej oryginał. Zachęcam do wysłuchania <3